SIEBREN DE RINGH
Ik raakte op jonge leeftijd al geïnteresseerd in filosofie. Het kwam mijn een honger om te begrijpen hoe de wereld en de mens in elkaar zit. Het antwoord is dat we daar nooit helemaal achter komen en het zelf inkleuren. Boekenwijsheid deed veel voor me maar niet half zoveel als mijn eigen praktijk van vallen en opstaan.
Nu ik rond de halve eeuw oud ben, ben ik me steeds me bewuster van de lessen die het leven mij geleerd heeft en ook steeds bewuster hoe ik de rest van mijn tijd hier op aarde door wil brengen. De essentie daarvan is dat ik me graag begeef tussen mensen die inspireren en aan die inspiratie wil ik zelf ook graag bijdragen. Meestal gebeurt dat in gesprekken. Als de geest er dan is krijg ik altijd kippenvel. Ik ben ervan overtuigd dat dat de opdracht van de mensheid is; de medemens binnen vermogen vooruit helpen waar h, in het bijzondere de zwakkeren onder ons. En die zwakkeren kunnen soms ook de sterksten zijn. Dus zie niemand over het hoofd.
In het dagelijks leven ben ik interim directeur, voorzitter van de stichting Boer & Keunst, public speaker, lid van de Board of Directors van Kisembo’s Childeren Community Based Organization in Oeganda, lekenpreker en Vrijmetselaar. Ik woon in Gaast en Den Haag en samen met mijn partner hebben we samen gestelde club met vier kinderen waar ik erg trots op ben. Mijn paard Pipa reken ik tot een van mijn beste vrienden. We zijn altijd blij als we elkaar zien en er is geen levend wezen die zuiverder is in zijn communicatie dan Pipa.
Wat ga ik doen bij de Ljocht Winterzonnewende? đ
Het leven gaat soms zoals je het graag ziet en ben je volop geïnspireerd. In een ogenblik kan er iets gebeuren waardoor de grond onder je voeten figuurlijk wegzakt en lijkt alles om je heen donker of iets minder ernstig, het is grijs en lijkt nutteloos. Dan lijkt het ondenkbaar dat je er ooit nog uitkomt en toch gebeurt dat gaandeweg, ergens ontstaat weer een lichtje en je gaat voorzichtig weer voorwaarts op het pad wat je gemaakt heeft tot wie je vandaag bent.
Stel nou dat er in je leven altijd, hoe beroerd de situatie ook is, een pad is om eruit te komen. Ook al zie je het pad niet en kan je het met je eigen begripsvermogen niet bedenken en voorstellen. Misschien hechten we wel teveel waarde aan ons verstand als het gaat om ons levenspad en proberen we te begrijpen wat we niet kunnen begrijpen en proberen we te voorzien wat we niet kunnen voorzien.
Het feit dat we in moeilijke situaties het pad niet zien, bewijst niet dat er geen pad is. Want dat pad was er bij alle hindernissen die je al tegenkwam. Anders zou je dit bericht misschien niet lezen of was je niet wie en waar je vandaag bent. Het pad ontstond en tekende zich voor je af terwijl jij je hersenen aan het breken was. Wat een comfort geeft dat als je op dit inzicht volledig gaat vertrouwen en er naar gaat leven. Dat is overgave.
Tijdens Ljocht zal ik een inspirerende lezing verzorgen over jouw pad en licht. âī¸